„Lalka” Bolesława Prusa – opowieść o namiętnościach, straconych złudzeniach, zaprzepaszczonych możliwościach. Jedyna w swoim rodzaju konfrontacja idealizmu z realizmem. Wyjątkowa historia o miłości, wolności, Warszawie. Nienaganny styl i konstrukcja powieści, sentencje, które zapadają w pamięć:

„Świat podobny jest do amatorskiego teatru, więc nieprzyzwoicie pchać się w nim do ról pierwszych, a odrzucać podrzędne. Wreszcie każda rola jest dobra, byle grać ją z artyzmem i nie brać jej zbyt poważnie”. 

I wreszcie zakończenie, dające pole do snucia dalszych losów. Wyobraźnia podpowiada najróżniejsze scenariusze. Jednego z nich podjął się Roman Praszyński w swojej książce „Córka Wokulskiego”. Stworzył dla nas „amatorski teatr” z przymrużeniem oka, konstruując dalsze życiorysy bohaterów „Lalki”.

Nie liczcie na literackie uniesienia na miarę prozy Bolesława Prusa. Ba, nawet przy „Lalce” nie należy jej sytuować, bo „Córka Wokulskiego” to jedynie zabawka, błahostka stworzona dla rozrywki 🙂 Jedna z ewentualnych ścieżek w jakie zawiodła fantazja.
Każdy z nas, zapewne, zastanawiał się, co stało się z Wokulskim? Czy Izabela Łęcka odpokutowała swoje winy? Co stało się z Ochockim, Szumanem, Wysockim…
Na te pytania próbuje odpowiedzieć autor. Chce nas zabawić swoją wersją wydarzeń. Tworzy interpretację historii w stylu  awanturniczo-przygodowym. Bawi się konwencją, wątkami, bohaterami. Proponuje wartkie dialogi, dużo humoru, akcję i…  sceny sprośnego seksu.
Izabela Łęcka po pobycie w klasztorze staje się rozwiązłą i wyuzdaną oszustką. Stanisław Wokulski – „wielki heros Warszawy obiekt zazdrości elit”, okazuje się być grabarzem. Ludwik Stawski ma drugą tożsamość – Ernesta Waltera. Spotkamy tu jeszcze – kronikarza Prusa, Świętochowskiego, Zapolską, Modrzejewską, Sienkiewicza i wiele innych osobistości.
Tytułowa córka Wokulskiego – Natalia Pol, niczym kocica wspina się po drabinie kolejnych przygód, wpędzając się raz po raz w nie lada kłopoty, z których na szczęście udaje jej się wybrnąć. Nasza bohaterka bez wahania rzuca nożem, biega po linie, nie zwracając uwagi na wysokość, porywa cara i z poświęceniem walczy o wagon złota. W międzyczasie rozkochuje w sobie mężczyzn i ma na usługach świętych i Archanioła Michała.

Zwraca uwagę kreacja Buturlina – szefa carskiej policji. Niewiele myśląca kreatura – wiecznie pijany, pełniący swe obowiązki, zazwyczaj  w domu uciech, a przede wszystkim ścigający Natalię, niczym gończy pies, który co chwila wpada we własną pułapkę.
Awantura goni kolejną aferę, aby zaskoczyć czytelnika niebywałym przypadkiem! A całość bardziej przypomina realia amerykańskiego westernu, niż XIX wiecznej Warszawy.

„Na dachu karocy walczyli dwaj kochankowie Izabeli Łęckiej. Dwaj mężowie Heleny Stawskiej. Walter użył pistoletu jak młotka. Trafiony w skroń Wokulski stracił orientację. Wypuścił lejce. Konie pędziły środkiem mostu. Koła waliły o kamienne płyty. Afrykański szuler walił byłego kupca. Przydusił go do dachu. Lecz Wokulski miał twardy łeb. Łapę też nie zgorszą. Złapał napastnika za gardło. Drugą zasłaniał się od uderzeń. Ale słabł. Jeszcze chwila i poleci w dół na bruk. (…) Konie gnały jak oszalałe. (…) Walter jej dawny kochanek dobijał jej ojca. Dziewczyna krzyknęła głośno i skoczyła szczupakiem. W locie złapała się za złoconą poręcz, biegnącą dookoła dachu karety”.

Autor ma talent do snucia nieprawdopodobnych opowieści. Nie można się nudzić. Nie brakuje tu absurdalnego humoru. Historia ocieka bezpruderyjnym seksem i wulgaryzmami, w moim przekonaniu, aż za bardzo. Dlatego książki tej nie polecam osobom traktującym z namaszczeniem „Lalkę” Prusa. Do tej lektury potrzeba trochę ironii i dystansu.
Jedno jest pewne, „Córka Wokulskiego” wzbudza kontrowersje i dzieli czytelników, jak nigdy dotąd. Warto się przekonać czego dotyczy spór i ocenić samemu!
Za możliwość przeczytania książki dziękuję autorowi.
http://romanpraszynski.blogspot.com/

Cytaty w kolejności:
1. Bolesław Prus, Lalka, Wydawnictwo Greg, Kraków.
2. Roman Praszyński, Córka Wokulskiego, wydawnictwo Self Publishing, data wydania 2014
ISBN9788394065904
kategoria – komedia
typ ebook

26 stycznia 2015
Komentarzy